Men neme ...

Men neme: een mooi kado, een meetlint, papier, passer, liniaal en potlood, stof met fournituren, digitale foto's, een computer en foto-transferpapier en heel veel tijd.

Eindresultaat:
een nog mooier en persoonlijk kado

Dit was mijn leukste en meest creatieve project tot nu toe. Geen door anderen bedacht patroon, geen voorgekauwd concept, zomaar een hersenspinsel van mezelf.

Ik wilde een kado op een persoonlijker manier aanbieden dan alleen maar ingepakt. Met de ervaring die ik het laatste jaar heb opgedaan met het maken van tassen, mandjes e.d. heb ik om het kado heen een tas getekend. Om het nog persoonlijker te maken heb ik op de stof van de tas foto's geprint en daarna alles in elkaar gezet.

Het kost wat tijd maar het eindresultaat is verbluffend! Dit was gaaf om te doen!

Labels

Voor mijn zoontje maak ik regelmatig hemdjes. Bij de eerste die ik maakte had hij commentaar: mama, ik weet niet wat de achterkant is!

Dus moest ik er een labeltje in maken. Ik heb gekozen voor instrijkbare labels omdat die voor dit doel superhandig zijn. 

Echter mijn huidige projecten wil ik ook graag labellen maar daar zijn deze niet altijd handig voor. Ik wil labels die ik kan meestikken in een naad en bij voorkeur met een leuke kleine illustratie erop. 

Waar ik ze kan bestellen weet ik al, maar hoe ze moeten worden nog niet. Iemand leuke ideeën?

Kiezen of delen?

De vorige keer schreef ik dat er nog 3 projecten lagen te wachten voordat ik met Hello Kitty aan de slag zou kunnen. Maar ik kan niet kiezen en wil zo graag delen. Dus ter ere van de verjaardag van mijn zus heb ik er toch mee gewerkt. Ik heb een hoesje voor zakdoekjes voor haar gemaakt. 

Zij heeft een mobiel winkeltje om mensen in Tanzania te helpen. In dit winkeltje is van alles te koop wat mensen meenemen van verschillende reizen naar verschillende continenten. Eerder hebben we al eens sieraden uit Indonesië voor haar meegenomen. Het doet mij altijd denken aan een wereldwinkeltje maar dan alleen non-food producten. Dit zakdoekhoesje past eigenlijk wel in het winkeltje, dus ik ga er binnenkort nog meer maken. 

Maar nu eerst het Secret Santa project uitwerken. Ik mag voor een creatieve en positieve dame een pakketje samenstellen. Toen ik de eerste keer haar gegevens zag, dacht ik: 'Oei, dat wordt een uitdaging. Ze is wel creatief.' Dat ben ik namelijk helemáál niet. 

Sinterklaaskado

Laatst heb ik verschillende stukjes tafelzeil gekocht. Wat een fijn en leuk spul is dat toch om mee te werken. Ik heb nog heel wat op m'n verlanglijstje staan om daarmee te maken, het eerste projectje ermee is in ieder geval geslaagd. 

Voor de vriend van m'n dochter moest een Sinterklaaskadootje geregeld worden. Een lastig project als chillen (is dat niet het synoniem van 'niets doen'?) één van z'n hobby's is. Maar gelukkig hebben ze een hond. Dus heb ik me weer laten inspireren door Sanne en Riet en heb ik een etuitje voor aan de leiband gemaakt. 

Door de verschillende nestelringen en drukknopen en het feit dat de nestelring de eerste keer niet goed was, lijkt m'n 'naaiatelier' soms meer op een werkplaats. 

Voor het volgende project waar ik aan wil beginnen is de stof van over zee gekomen. M'n dochter is helemaal weg van Hello Kitty maar stof daarvan heb ik hier niet kunnen vinden. M'n nichtje uit Indonesië was zo lief om het daar voor mij te kopen en het hierheen te sturen. Heb er zin in om ermee te gaan werken, maar er liggen nog 3 andere projecten te roepen om aandacht, even wachten nog. 

Schillenmandje

Daar is ie dan. M'n schillenmandje met hoes. Je zou denken: waar maakt ze zich druk om, een schillenmandje is er toch voor om schillen in te verzamelen en die vervolgens in de GFT-bak te gooien, dat wordt dus een vies mandje! Maar ik vond deze te mooi om zomaar even vies te laten worden. En aangezien ik nog tafelzeil had liggen en ik daar nog niet eerder mee gewerkt had, was dit een uitgelezen kans om het nuttige met het aangename te combineren. 

Dus meetlint en papier erbij en tekenen maar. 3 pogingen later ben ik uiteindelijk wel tevreden. Manlief ook blij, het oude mandje was stuk en had ik in m'n enthousiasme al weggegooid (te vroeg, blijkt nu) want dit had toch meer voeten in aarde dan ik aanvankelijk dacht - alhoewel dat voor bijna al mijn projecten geldt - ik voel mezelf altijd rijker met tijd dan ik eigenlijk ben 😉

Starten

Daar gaan we dan. Een nieuwe dimensie in mijn digitale bestaan: ik ben blogger geworden. Wat het allemaal gaat brengen is een grote verrassing, ik ben benieuwd.

Met dit blog wil ik mijn creaties aan de wereld laten zien. Mijn naaimachine en ik zijn dikke vrienden al hoewel we elkaar niet vaak genoeg zien naar mijn idee. Vooral in de zomermaanden raken we elkaar altijd een beetje uit het oog, maar dat betekent dat we de komende maanden weer veelvuldig contact zullen hebben. Ik heb er zin in en er staan veel projecten op mijn verlanglijst: van een broek voor mijn zoontje (van camouflagestof - das heel stoer), via een bescherming voor mijn schillenmandje, een omweg naar wat lingerie, verschillende tassen voor deze en gene (en een beetje voor mezelf), mijn lappen voor mijn techniekenmap en gewoon het wegwerken van stapels lappen die zich hebben verschanst in ons huis naar decemberkadootjes en hebbedingetjes. Kortom we gaan aan de slag.

Deze week heb ik het eerste project van dit seizoen voltooid. Op basis van het geboortekaartje van mijn nieuwe nichtje heb ik een slab voor haar gemaakt.