Ervarend leren blijft de beste manier

Voor m'n opleiding moest ik rokjes tekenen. Hartstikke leuk als je weet hoe je het tekenen moet, maar dan is het nog de vraag: krijg ik het ook in elkaar met opgemeten maten en hoe ziet dat er dan uit? En aangezien ervarend leren het beste werkt, heb ik m'n nichtje van 2 geleend om haar maten op te meten. 

Eerst maar even op de pop voorgedaan wat ik allemaal ging doen zodat ze wist wat haar te wachten stond. Vervolgens twee soorten plooirokjes en een klokkend achtbanen rokje getekend en pasmodelletjes gemaakt. Voor het passen ook hier weer verwachtingen gemanaged, want 'Tante Renske gaat rokjes voor mij maken' moet niet omslaan in teleurstelling als ze die 'saaie, kleurloze' rokjes ziet. Het past prima, dus nu kan het voor het 'echie', maar hoe zet je een rits in een plooirokje als de naden zijn weggewerkt in de plooien? Ik kom er niet achter dus worden het twee instapmodelletjes. Het achtbanen rokje wordt omgetoverd tot een jurkje met een blinde rits op de rug. Zie hier het resultaat. 

(Voorbeeld van proefmodel - dat saaie kleurloze rokje:)

Dit was een goede oefening:

Kleine kinderen opmeten is niet makkelijk. 

Je kunt wel weten hoe je iets moet tekenen maar dan ben je er nog niet. 

Tussentijds passen is erg belangrijk en ook al is het model klein, ik moet er de tijd voor nemen. 

Ondertussen heb ik een jurk met plooirokje én rits bij een ander nichtje gezien. Om het van haar lijf te trekken om te bestuderen vond ik wat ver gaan, maar binnenkort krijg ik het ter observatie.